(niederalemannisch vum Herbert Burkhardt)
Wu d Zyt kumme gsi isch, aß sich de Herrgott erbarme het welle iwwr d Mensche un sii eigene Sohn het solle gebore were vu de Maria, do isch z Rom e Kaiser gsi, de Augustus, rich un mächtig, d ganz Welt hetem gfolgt.
Ame scheene Dag, er isch grad 42 Johr am Regiere gsi, hetr vrlangt, alli Lyt solle do hi goh, wu si gebore wore sin un im Kaiser sii Zins bringe: des isch dert e Pfenning gsi. Un noch de Zahl vu dene Pfenning het mr deno güet sähne kenne, wiävill Mensche uf de Welt vum Augustus wohne.
De Josef un sii Frau, d Maria, hän in de Schdadt Nazaraeth gwohnt, er isch awwr üs Bethlehem gsi, e üraldi Schdadt, noch üs s Davids Zydde, do wu schu im Josef sii Großvaddr un s Großlili deheim gsi sin.
Deno gehn de Josef und d Maria mitem Esel furt, im Kaiser z folge un de Zins uf des Bethlehem z bringe. Un küm z Bethlehem, het d Maria, wu schwanger gsi isch, gmerkt, aß si ihr Kind uf d Welt bringe soll, unser Herr Jesus Christus.
Uf Bethlehem sin an sellem Dag noch e Hüffe anderi Lyt kumme. D Maria un de Josef sin e weng schbot dra gsi, un nadirlig alli Herberge grüddlt voll. Un grad wu alli gsähne hän, diä Arme kenne emend doch nis eso vill zahle, isch kei Dire meh ufgange, so arg si au umenander gfällelet hän; un kei Mensch het sich um si kimmeret.
De Josef, wu in alle Gässli rumgrennt isch, kunnt zletscht an e aldi Schiire vume zämmekeite Bürehof, denewe e Schdall. Do sin si deno nii mitenander.
An de Müre e kleine Kripfe, ime Eggli e Bohse Schdrauh: uf seller sind d Maria und de Josef naaghoggt. Ihre Esel hän si neweme Ochs aabunde, wu im Schdall gschdande isch, ime arme Mann üseme Nochbersdorf siner. Dusse isch nämlig Wuchemärkt gsi, wu Holz, Brot, aldi Kleider un sunscht alles Meglige feilbodde wore isch.
In dem enge un armselige Schdall kunnt Gottes Sohn, Jesus Christus, uf d Welt. D Maria het awwr kei Blatz firs Kindli gfunde, do hetsis halt eifach in d Kripfe niiglegt, dert bim Esel un bim Ochs. E wengili Hei isch noch dinne gsi un do druf isch de Christus gläge, in lineni Diächli iigwigglet, ebbis Bessers hän si halt nit gha. In sone Armseligkeit nii isch s Heil vu unsere Welt gebore!
Dusse uf de Weid sin in de gliche Nacht Hirte mit ihre Schof gsi. Zu selle isch im Herrgott sii Engel kumme un e ganz hell Liächt het si blendet. D Hirte sin vor Angscht ball vrgange.
Do sait de Engel.
"Vrschregge nit, i will Eich ebbis Fraidigs vrzelle, alli Mensche solles wisse: Hit isch Christus gebore, de Heiland vu de Welt, gebore im Kenig David sinere Schdadt. Un aßrs glii finde, s Kind lyt innere Kripfe un isch ime eifache linene Diächli iigwigglet!"
Selli Hirte sin mit ihre Schof, sunscht hän si alles schdoh un lige lo, Bethlehem züe zu de Maria und Josef un zum Kindli, wu in de Kripfe glege isch.
Do hän d Engili gsunge un d himmlische Heerschare:
"Ehre sei Gott in de Heechi un Friede fir alli Mensche uf de ganze Welt!"
Jo, so ischs gsi, dertmols.