Wu de Engel zu de Maria kumme isch
(niederalemannisch vum Herbert Burkhardt)
Vor iwwr zweidausend Johr het in de Schdadt Nazareth e Mann glebt, de Joseph, e brave Zimmernann. Un deno hets in dem Nazareth au e jungs Maidli gä, mitem Namme Maria. D Maria isch nett, freindlig und flyssig gsi.
D Maria un de Joseph hän sich vrschbroche, aß si hirote wän und deno alles grichtet fir uf d Hochzyt. Un des isch alles eso gschähne vor der Geburt vu unserem Herr Jesus Christus.
Zmols sait d Maria: "I hab eso vill fir uf d Hochzyt z richte, zwischenii will i awwr emol nur an de liäb Gott denke!" D Maria isch in ihr Zimmerli gange, wil si in den Bibel lese het welle. In dene Pergament- und Papyrusblätter, wu si üsem Känschderli gnumme het, isch gschdande, aß ball emol s klei Jesuskindli uf d Welt kumme soll.
Mittle im Lese wirds im Kämmerli uf eimol arg hell. E ganz anders Liächt wiä sunscht, nit eso wiä d Sunne am Nomidag, oddr eso wiä wenns daget. Naaj, s isch e himmlischs Liächt gsi. Un wu d Maria richtig naaglüegt het, isch uf eimol a ganz gwaltige große Engel vorere gschdande, de Engel Gabriel.
D Maria isch arg vrschrogge, si het nämlig garnit gwißt, was des bedydde soll. De Engel goht vor de Maria in d Knie, as ob d Maria e Kenigin wär. Do loßt d Maria vor Schreck d Pergament-Blätter keie un denkt schdill vor sich hii: "Der Engel will bschdimmt nit zu mir!" Si het gemeint, er will in e ander Hüs, awwr er isch binere schdoh bliwe un het gsait: "I kumm vum liäwe Herrgott un soll dir üsrichte, des Kind, wu dü grad deveu glese hesch, des soll dii Kind were. S soll nimmi lang düre, un wenn des Kindli deno do isch, gib em de Namme Jesus. Er isch de Kenig, awwr kei Kenig mitere Krone ufem Kopf, naaj, es isch de Jesus. In de ganze Welt soll er s Sage ha!"
In ihrem Schregge inne het d Maria gmeint: "Ich soll d Müeder vu dem Jesuskindli sii?" Do het de Engel gsait: "Maria, De brüchsch kei Angscht ha, Gott het Dich defir rüsgsüecht. Dü sollsch d Müeder vu dem Jesuskindli sii, un de Herrgott sei de himmlisch Vaddr vuenem!"
Zmols isch de Engel vrschwunde gsi un im Kämmerli hoggt d Maria widdr ellei ufem Schdüehl am Lesedischli un selli arg Heiteri isch au eweg gsi.
D Maria isch enanderno zum Joseph in d Werkstatt grennt un hetem ganz ufgregt vrzellt, aß grad e Engel binere gsi sei, wunere üsgrichtet het, si soll d Müeder vum Jesus sii. Do frait sich de Joseph nadirlig ganz arg, wunem d Maria alles vrzellt kha het un grad wil er de Erdevaddr vu dem Jesuskind sii därf. D Maria und de Joseph hän enander vrschbroche, aß si des Kindli mitenander großziähge und pflege wän.
Un deno ischs bi dene zwei erscht recht an d Arwet gange: de Joseph baut fir s Jesuskindli e Wiege üsem beschte Holz, wu nr het kenne ufdriiwe. Un d Maria nahjt Windle un alles , was so e kleins Kind brücht.
De Joseph het de Maria güet welle: "Dü, z Nazareth ischs eso lüt newe minere Werkstatt un Dü hesch schu e menggs gnahjt firs Kind. De soddsch Dich zwischenii emol e weng erhole, gang doch iwwr de Berg zu Dinere Freindin Elisabeth!" D Maria freit sich, des ischere grad recht gsi. Sie het ihri Sache in de Schduwe zämmebindlt un goht enanderno furt.
Bi de Elisabeth vrzellt si deno alles vum Engel un vu de Botschaft, wu seller mitbrocht kha het. Mittlerwiilscht macht de Josph deheim d Wiege fertig.
Ball awwr kriägt d Maria bi de Elisabeth hinderem Berg doch Heimweh nochem Joseph un goht deno widdr heim uf Nazareth.
Bis s Jesus-Kindli kunnt, isch noweng Zyt, mr sin jo erscht middle im Advent. Un selli Gschicht, d Wihnachtsgschicht, wu sich z Bethlehem züetrait het, selli vrzell i Eich e andermol!
Also adjee un gsund, lewe wohl!